کمر بر استقامت بسته زینب
که یک‌دم هم ز پا ننشسته زینب
دل، این دلِ تنگ، زیر این چرخ کبود
یک عمر دهان جز به شکایت نگشود
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
بیاور با خودت نور خدا را
تجلی‌های مصباح الهدی را
زندگی جاری‌ست
در سرود رودها شوق طلب زنده‌ست
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
