تا گلو گریه کند، بُغض فراهم شده است
چشمها بس که مُطَهَّر شده، زمزم شده است
آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
برگرد ای توسل شبزندهدارها
پایان بده به گریۀ چشمانتظارها
