سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
ای حرمت قبلۀ مراد قبایل!
وی که بوَد قبله هم به سوی تو مایل
ای عشق! کاری کن که درماندند درمانها
برگرد و برگردان حقیقت را به ایمانها
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
گل بر من و جوانى من گریه مىکند
بلبل به همزبانى من گریه مىکند