بنای دین که با معراج دستان تو کامل شد
به رسم تهنیت‌گویی برایت آیه نازل شد
او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
آورده‌ام دو ظرف پر از رنگ، سبز و سرخ
یک رنگ را برای خودت انتخاب کن
و کاش مرد غزل‌خوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
