ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
آن روز با لبخند تا خورشید رفتی
امروز با لبخند برگشتی برادر
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
گفتم سر آن شانه گذارم سر خود را
پنهان کنم از چشم تو چشم تر خود را
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
پرنده کوچ نکردهست زیر باران است
اگرچه سنگ ببارد وگرچه طوفان است