دل، این دلِ تنگ، زیر این چرخ کبود
یک عمر دهان جز به شکایت نگشود
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را
مست از غم توام غم تو فرق میکند
محو توام که عالم تو فرق میکند
