ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
این چه خروشیست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
تا داشتهام فقط تو را داشتهام
با نام تو قد و قامت افراشتهام
