آسمان از ابر چشمان تو باران را نوشت
آدم آمد صفحهصفحه نام انسان را نوشت
وقتی نمازها همه حول نگاه توست
شاید که کعبه هم نگران سپاه توست
ای کاش مردم از تو حاجت میگرفتند
از حالت چشمت بشارت میگرفتند
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
