رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری