رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
گفتم به گل عارض تو کار ندارد؛
دیدم که حیایی شررِ نار ندارد
دشمن که به حنجر تو خنجر بگذاشت
خاموش، طنین نای تو می‌پنداشت
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
هر چند قدش خمیده، امّا برپاست
چندی‌ست نیارمیده، امّا برپاست
