چه خوب، مرگ خریدار زندگانی توست
حیات طیبه تصویر نوجوانی توست
بیا که آینۀ روزگار زنگاریست
بیا که زخمِزبانهای دوستان، کاریست
نشست یک دو سه خطّی مرا نصیحت کرد
مرا چو دوست به راه درست دعوت کرد
میان خاک سر از آسمان در آوردیم
چقدر قمری بیآشیان در آوردیم
