چون غنچۀ گل، به خویش پیچید، علی
دامن ز سرای خاک، برچید علی
با کعبه وداع آخرین بود و حسین
چون اهل حرم، کعبه غمین بود و حسین
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
بر دامن او، گردِ مدارا ننشست
سقّا، نفسی ز کار خود وا ننشست
