احد ده‌بزرگی

احد ده‌بزرگی سال ۱۳۲۸ در شیراز به دنیا آمد. هفت ساله بود که اولین شعله‌های نبوغ شعری او در مراسم عزاداری محرم نمایان شد. ده‌بزرگی با تشکیل انجمن ادبی حافظ در سال‌های قبل از انقلاب، جلساتی را به‌صورت مخفی برگزار ‌کرد. این انجمن، بعد از انقلاب با عنوان «انجمن شاعران انقلاب اسلامی» به فعالیت خود ادامه داد. ده‌بزرگی عضو کانون شعرا و نویسندگان کشور و دبیر کنگرۀ ملی شب شعر عاشوراست. او بازنشستۀ آموزش و پرورش و دارای مدرک درجه یک هنری است که به تأیید شورای عالی انقلاب فرهنگی، معادل دکتراست. از آثار او می‌توان به «لبخند صبح»، «شروه‌ها»، «گل می‌روید» و «هزار خانه خورشید» اشاره کرد.

احد ده‌بزرگی

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟ میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

کاش بیدار شوم، آمده باشی به خراسان بعدِ کرمان و بشاگرد و گلستان و لرستان

پیِ خورشید، شب تا صبح، در سوزِ مِه و باران به گریه تاختیم از غرب تا شرق ارسباران

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

تو آرزوی منی با تو قلب من زنده‌ست و با وجود تو دنیای من فروزنده‌ست

الا یا ایُّها السّاقی اَدِر کأساً و ناولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

به دریا رسیدم پس از جستجوها به دریای پهناور آرزوها

عارفانى که از این رشته، سَرى یافته‌‏اند بى‏‌خبر گشته ز خود تا خبرى یافته‌‏اند

هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک گَرَم تو دوستی از دشمنان ندارم باک

گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟
میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

کاش بیدار شوم، آمده باشی به خراسان
بعدِ کرمان و بشاگرد و گلستان و لرستان

پیِ خورشید، شب تا صبح، در سوزِ مِه و باران
به گریه تاختیم از غرب تا شرق ارسباران

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

تو آرزوی منی با تو قلب من زنده‌ست
و با وجود تو دنیای من فروزنده‌ست

الا یا ایُّها السّاقی اَدِر کأساً و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

به دریا رسیدم پس از جستجوها
به دریای پهناور آرزوها

عارفانى که از این رشته، سَرى یافته‌‏اند
بى‏‌خبر گشته ز خود تا خبرى یافته‌‏اند

هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک
گَرَم تو دوستی از دشمنان ندارم باک

گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی
از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی