این آفتاب مشرقی بیکسوف را
ای ماه! سجده آر و بسوزان خسوف را
نتوان گفت که این قافله وا میماند
خسته و خُفته از این خیل جدا میماند
حسین، کشتهٔ دیروز و رهبر روز است
قیام اوست که پیوسته نهضتآموز است
دنیاست چو قطرهای و دریا، زهرا
کی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا؟
