با دردهای تازه‌ای سر در گریبانم
اما پر از عطر امید و بوی بارانم
آن روز هرچند آخرین روز جهان باشد
باید شروع فصل خوب داستان باشد
و خانه‌ها، همه، هر جا، خراب خواهد شد
در آسمان و زمین، انقلاب خواهد شد
زمين را می‌کشند از زير پامان مثل بم يک روز
نمی‌بينيم در آيينه خود را صبحدم يک روز
دوباره پر شده از عطر گیسویت شبستانم
دوباره عطر گیسویت؛ چقدر امشب پریشانم
