بابا افضل کاشانی

افضل‌الدین محمد مَرَقی کاشانی معروف به «بابا افضل کاشانی»، فیلسوف، حکیم و شاعر قرن ششم و هفتم است. از جزئیات زندگی او اطلاعات دقیقی در دست نیست. گفته شده وی در تمام مدت عمر خود در مرق ساکن بوده و اوقات خود را به تدریس، تألیف و تحقیق گذرانده است. شهرت بابا افضل بیشتر در حوزۀ فلسفه است و اصطلاحات جدیدی به این علم افزوده است. در برخی سمینارهای پژوهشی بین‌المللی از وی به‌عنوان یکی از مؤثرترین دانشمندان حوزۀ علوم اخلاق یاد می‌کنند. وی چند رساله در سلوک، حکمت، طب و سایر علوم دارد. او نویسنده‌ای بسیار زبردست بوده و در رسالات خود کوشیده لغات فارسی را به‌جای اصطلاحات عربی قرار دهد. «عرض‌نامه»، «جامع‌الحکمة» و «مدارج‌الکمال» برخی از آثار نثر او است. وی در سال ۶۱۰ وفات یافت و آرامگاهش در زادگاهش قرار دارد. مجموعه اشعار او در دیوانی گردآوری شده است.

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت