رهبر معظم انقلاب که جایگاه ستایشگری را جایگاهی منحصر به فرد میدانند، در سخنان خود ویژگیهایی را برای «نوحه و نوحهخوانی» ارائه فرمودهاند، که بعضی از آنها عبارتاند از:
ـ بیان حقایق روز در نوحهها با اتصال دادن آنها به عاشورا؛
ـ افزایش معرفت و بصیرت مخاطب نسبت به ائمّه، قرآن، اسلام و آیندۀ جامعۀ جهانی در نوحهخوانی؛
ـ ارائه مضامین اسلامی، انقلابی و قرآنی در نوحهها.
بدون تردید نکات فوق باید سرلوحۀ کار تمام نوحهسرایان قرار بگیرد و در تمام نوحههای خود اعم از زمزمه، زمینه، نوحه، واحد، شور و... برای افزایش معرفت و بصیرت مخاطب و بیان حقایق روز و مضامین انقلابی و قرآنی تلاش کنند. اما در سالهای اخیر با تلاش بعضی از شاعران و ستایشگران ارجمند، یکی از قالبهای سینهزنی که در هیآت مرسوم شده و مورد استقبال عموم مخاطبان قرار گرفته است، قالب «سرود پایانی» است که رهنمودهای فوق رهبر انقلاب جزو ویژگیهای اصلی این قالب است.
همچنین این قالب نقش بسیار مؤثری در جبههسازی هیآت داشته است و به عنوان میثاقنامهای که در پایان جلسات خوانده میشود، در همدلی و همراهی مخاطبان هیأت و همچنین با نگاهی کلیتر، در همدلی هیآت مختلف با یکدیگر تعیین کننده بوده است.
با عنایت به اهمیت سرودپایانی، سال ۱۳۹۳ کتابی با عنوان «لبیک یا حسین» که در بردارندۀ ۴۰ سرود پایانی اجرا شده در هیآت مختلف بود، به مخاطبان گرامی ارائه شد.
کتاب پیشرو که با عنوان «لبیک یا داعی اللّه» تقدیم شده است، در ادامۀ کتاب قبل است و از بین سرودهای پایانی اجرا شده در سالهای ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۶ انتخاب شده است.
این کتاب در بسته معرفتی محرم ۹۷ ارائه شده است. بستهها را از دفاتر «جامعه ایمانی مشعر» در استانها و شهرستانها مطالبه نمایید.