ای شکوه کهکشانها پیشِ چشمانت حقیر
روح خنجر خوردهام را از شب مطلق بگیر
رشکِ مرغان رها در باد شد پرواز من
تا شدم در تار و پود خلعت عشقت اسیر
طرح لبخند غیورت مثل باران مهربان
جنگلِ سبز حضورت مثل دریا دلپذیر..
کوچهکوچه هفت شهر عاشقی را گشتهام
مثل تو پیدا نکردم ای شگفتِ بینظیر
ای کریمِ آسمانی با نگاهِ روشنت
سكهٔ مهتاب را دادی به شبهای فقیر!