فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن | شعر هیأت

هرچه از غم می‌شود جام بلا سرشارتر
مستی این جام، جان را می‌کند هشیارتر

علی سلیمیان

غزل

خط به خط احبار در تورات، سرگردان تو
راهبان‌ هر واژه در انجیل، بی‌سامان تو

سیدعلیرضا شفیعی

غزل

من که شور عاشقی در سینه و سر داشتم
صد هزار آیینۀ غم، در برابر داشتم

محمدجواد غفورزاده

چلچراغ هدایت (جلد۲)

غزل

بی تو می‌ماند فقط رنج عبادت‌هایشان
بی‌اطاعت از تو بیهوده‌ست طاعت‌هایشان

جعفر عباسی

سرانجام

غزل

تا نگردیده‌ست خورشید قیامت آشکار
مشتِ آبی زن به روی خود، ز چشمِ اشک‌بار

صائب تبریزی

محمد(ص) در شعر فارسی

قصیده

آسمان را پهن می‌کردی به هنگام نماز
تا که باشد کهکشان با خاک پایت هم‌تراز

علی گلی حسین‌آبادی

غزل

ای که چون چشمت، ستاره چشم گریانی نداشت
باغ چون تو، غنچۀ سر در گریبانی نداشت

سیدهاشم وفایی

غروب منظومۀ عشق

غزل

مشعلی در دست آمد راه را پیدا کند
قطره می‌آمد که خود را بخشی از دریا کند

علی گلی حسین‌آبادی

غزل

سرخیِ شمشیر و سرنیزه تماشایی نبود
شام غم‌های تو را لبخند فردایی نبود

مهدی حنیفه

غزل

خاکیان را از فلک، امید آسایش خطاست
آسمان با این جلالت، گوی چوگان قضاست

صائب تبریزی

مجموعه اشعار ولایی صائب تبریزی

قصیده

مانده پلک آسمان در گیر و دار واشدن
شب بلندی می‌کند از وحشت رسوا شدن

سیدابوطالب مظفری

غزل‌پیوسته

بر حسین بن علی یا با حسین بن علی؟
با یزید بن یهودی یا حسین بن علی؟

سیدمحمدجواد میرصفی

غزل