از جاری لطف آسمان‌ها می‌گفت
از رحمت بی‌کران دریا می‌گفت
من در بر کشتی نجات آمده‌ام
در ساحل چشمۀ حیات آمده‌ام
یک کوه رشید داده‌ام ای مردم!
یک باغ امید داده‌ام ای مردم!
تا نام تو را دلم ترنّم کرده‌ست
با یاد تو، چون غنچه تبسّم کرده‌ست
در راه خدا تن به خطر باید داد
در مقدم انقلاب سر باید داد
