حتی اگر که تیغ ببارد، در بیعت امام حسینیم
ما جرأت زهیر و حبیبیم، ما غیرت امام حسینیم
به سویت آمدهام جذبهای نهان با من
چه کردهای مگر ای شور ناگهان! با من؟
«پدر» چه درد مگویی! «پدر» چه آه بلندی!
نمیشود که پدر باشی و همیشه بخندی
شب به شب ماه به یاد لب عطشان حسین
میکشد آه به یاد لب عطشان حسین
یا شب افغان شبی یا سحر آه سحری
میکند زین دو یکی در دل جانان، اثری
النّمِر باقر النّمِر برخیز
باز هم خطبۀ جهاد بخوان