سر می‌گذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بی‌کرانت
سوختی پیش‌تر از آن که به پایان برسی
نه به پایان، که به خورشیدِ درخشان برسی
ای صفت خاص تو واجب به ذات
بسته به تو سلسلۀ ممکنات
به کعبه رفتم و زآن‌جا هوای کوی تو کردم
جمال کعبه تماشا به یاد روی تو کردم...
سلامٌ علی آل طاها و یاسین
سلامٌ علی آل خَیرِ النَّبِیِّین
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی می‌روم سوی گناه دیگری
