سر میگذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بیکرانت
گوش کن گوش، صدای نفسی میآید
مَشک بر دوش، از آن دور، کسی میآید
اَلسَّلام ای سایهات خورشید ربّ العالمین
آسمانِ عزّ و تمکین، آفتاب داد و دین
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی میروم سوی گناه دیگری
