برخیز ای برادر و عزم مصاف کن
شمشیر کین جاهلی خود، غلاف کن
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
چشمی که به حُسن تو نظر داشته باشد
حیف است ز خورشید خبر داشته باشد
چرا چو خاک چنین صاف و ساده باید مرد؟
و مثل سایه به خاک اوفتاده باید مرد؟
سوخت آن‌سان که ندیدند تنش را حتی
گرد خاکستری پیرهنش را حتی
