«صبح نزدیک است» پیغامی چنین آورده بود
قاصدی که آسمان را بر زمین آورده بود
در های و هوی باد و در آرامش باران
ریشه دواندم از گذشته تا همین الان
دیر شد دیر و شب رسید به سر
یارب! امشب نکوفت حلقه به در
میرود از آن سَرِ دنیا خبر میآورد
شعر در وصف تو باشد بال در میآورد
از خیمه برون آمد و شد سوی سپاه
با قامت سرو و با رخی همچون ماه
عالم از شور تو غرق هیجان است هنوز
نهضتت مایهٔ الهام جهان است هنوز
هر آب که جاری اَست چون خون سرخ است
هر شاخه که سبز بود، اکنون سرخ است
روشن از روی تو آفاق جهان میبينم
عالم از جاذبهات در هيجان میبينم
