در محضر عشق امتحان میدادی
گویی که به خاک، آسمان میدادی
در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بیکران دارد
آتشفشان زخم منم، داغ دیدهام
خاکسترم، بهار به آتش کشیدهام
روشنتر از تمام جهان، آسمان تو
باغ ستارههاست مگر آستان تو؟
