غم کهنۀ در گلویم حسین است
دم و بازدم، های و هویم حسین است
ای در تو عیانها ونهانها همه هیچ
پندار یقینها و گمانها همه هیچ
در تیررس است، گرچه از ما دور است
این مشت فقط منتظر دستور است
مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت
دیوانۀ عشق تو سر از پا نشناخت
ای آنکه دوای دردمندان دانی
راز دل زار مستمندان دانی