سر می‌گذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بی‌کرانت
کنار دل و دست و دریا، اباالفضل
تو را دیده‌ام بارها، یا اباالفضل
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی می‌روم سوی گناه دیگری
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم
ما دامن خار و خس نخواهیم گرفت
پاداش عمل ز کس نخواهیم گرفت
