ای کاش مردم از تو حاجت میگرفتند
از حالت چشمت بشارت میگرفتند
ای در منای عشق خدا جانفدا حسین
در پیکر مبارزه خون خدا حسین
شهد حکمت ریزد از لعل سخندان، بیشتر
ابر نیسان میدمد بر دشت، باران، بیشتر
آبی برای رفع عطش، در گلو نریخت
جان داد تشنهکام و به خاک آبرو نریخت