ای لوای تو برافراشته بر قلّۀ نور
کرده نور رُخَت از پردۀ ابهام، عبور
الهی به مستان میخانهات
به عقلآفرینان دیوانهات
کربلای عمر هرکس بیگمان خواهد رسید
روز عاشورای ما هم یک زمان خواهد رسید
شبی که صبح شهادت در انتظار تو بود
جهان، مسخّر روح بزرگوار تو بود