به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربه‌دری‌ها پناهگاه ندارم
در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بی‌کران دارد
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید
