به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربهدریها پناهگاه ندارم
با یک تبسم به قناریها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بیکران دادی
ای بسته به دستِ تو دل پیر و جوانها
ای آنکه فرا رفتهای از شرح و بیانها
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید