می‌آیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفت‌منزلی که سفرها در او گم است
تویی که نام تو در صدر سربلندان است
هنوز بر سر نی چهرۀ تو خندان است
به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است
لب خشک و داغی که در سینه دارم
سبب شد که گودال یادم بیاید
