وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
این آفتاب مشرقی بیکسوف را
ای ماه! سجده آر و بسوزان خسوف را
شروع نامهام نامی کریم است
که بسمالله الرحمن الرحیم است
قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست