دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
نیاز نیمشبی دفع صد بلا بکند
عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت!
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت
شب است پنجرۀ اشک من چرا بستهست
تهی نمیشوم از درد عشق تا بستهست
هر آنکه جانب اهل خدا نگه دارد
خداش در همه حال از بلا نگه دارد
