در دست سپیده، برکاتی دگر است
پیغام سحر را، کلماتی دگر است
باید از فقدان گل خونجوش بود
در فراق یاس مشكیپوش بود
ای دوست! سخاوت، آسمانپیوند است
این شاخۀ سبزِ باغِ بیمانند است
گر زن به حجاب خویش مستور شود
از دیدۀ آلوده و بد دور شود
با هر چه نکوییست، نکو باید شد
سرشارِ زلالِ آبرو باید شد