او خسته‌ترین پرنده‌ها را
در گرمی ظهر سایه می‌داد
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریب‌وار بمیرم، اگر چنین باشم
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
صدای کیست چنین دلپذیر می‌آید؟
کدام چشمه به این گرمسیر می‌آید؟
دگر چه باغ و درختی بهار اگر برود
چه بهره از دل دیوانه یار اگر برود
