او خسته‌ترین پرنده‌ها را
در گرمی ظهر سایه می‌داد
هنگام سپیده بود وقتی می‌رفت
از عشق چه دیده بود وقتی می‌رفت؟
آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
برگرد ای توسل شب‌زنده‌دارها
پایان بده به گریۀ چشم‌انتظارها
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
