او خستهترین پرندهها را
در گرمی ظهر سایه میداد
اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
برگرد ای توسل شبزندهدارها
پایان بده به گریۀ چشمانتظارها
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد