ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
چشم‌هایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
