کمر بر استقامت بسته زینب
که یک‌دم هم ز پا ننشسته زینب
تو کیستی که ز دستت بهار می‌ریزد
بهار در قدمت برگ و بار می‌ریزد
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
محکوم شد زمین به پیمبر نداشتن
مجبور شد به سورۀ کوثر نداشتن
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
بیاور با خودت نور خدا را
تجلی‌های مصباح الهدی را
