عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
قدم در دفاع از حرم برندارد
سپاھی که تیغ دودَم برندارد
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
محکوم شد زمین به پیمبر نداشتن
مجبور شد به سورۀ کوثر نداشتن
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است