غم داغ تو را با هیچکس دیگر نخواهم گفت
برایت روضه میخوانم ولی از سر نخواهم گفت
زندگی جاریست
در سرود رودها شوق طلب زندهست
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
