ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
می‌رود بر لبۀ تیغ قدم بردارد
درد را یک‌تنه از دوش حرم بردارد
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
بی‌تاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
رُخش چه صبح ملیحی، لبش چه آب حیاتی
علی اکبر لیلاست بَه چه شاخه نباتی
