ای بحر! ببین خشکی آن لب‌ها را
ای آب! در آتش منشان سقا را
بیا باران شو و جاری شو و بردار سدها را
به پیکارِ «نخواهد شد» بیاور «می‌شود»ها را
آن‌که با مرگِ خود احیای فضیلت می‌خواست
زندگی را همه در سایۀ عزّت می‌خواست
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود
