هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد
با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد
از کوی تو ای قبلۀ عالم! نرویم
با دست تهی و دل پُر غم نرویم
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود
