آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
برگرد ای توسل شبزندهدارها
پایان بده به گریۀ چشمانتظارها
عالمى سوخته از آتش آهِ من و توست
این در سوخته تا حشر گواهِ من و توست
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را
