از زخم شناسنامه دارند هنوز
در مسجد خون اقامه دارند هنوز
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری
ز آه سینۀ سوزان ترانه میسازم
چو نی ز مایۀ جان این فسانه میسازم
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را