دل و جانم فدای حضرت دوست
نی، فدای گدای حضرت دوست
ماییم ز قید هر دو عالم رَسته
جز عشق تو بر جمله درِ دل بسته
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریب‌وار بمیرم، اگر چنین باشم
تا داشته‌ام فقط تو را داشته‌ام
با نام تو قد و قامت افراشته‌ام
صدای کیست چنین دلپذیر می‌آید؟
کدام چشمه به این گرمسیر می‌آید؟
