تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
الهی سینه‌ای ده آتش افروز
در آن سینه دلی، وآن دل همه سوز
به نام چاشنی‌بخش زبان‌ها
حلاوت‌سنج معنی در بیان‌ها...
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
زندگی جاری‌ست
در سرود رودها شوق طلب زنده‌ست
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
